Ze heeft een poef, ligbad, een salaris
man met schone sokken,
puberkind zonder drankprobleem
Schoonouders met hoekhuis,
zus en paardenstaart
Toch, er wringt wat de laatste tijd,
het is niet pluis, schurend in de hoeken
Niemand merkt wat op van woeker,
adders in het lijf,
haar mevrouwen glimlach werkt
Mooi meegenomen
Ze vouwt sinds kort theedoeken
nooit eerder, maar nu
Telt de blokjes elke droogdoek weer,
legt ze gespiegeld, strak op elkaar
Er is haar een licht ontstoken,
stapels doeken in perfecte harmonie
op de keukenplank maakt gelukkig
Gedicht en foto
Astrid
2 reacties op “Perfecte Harmonie”
stapels maken gelukkig, toch? Haar mevrouwen glimlach vind ik dan weer een sublieme vondst. Het hele gedicht doet denken aan een lied van Marianne Faithfull en tegelijk
Stapels blokken, stapels boeken, stapels schone handdoeken ja! Maar stapels rekeningen..Nee.