‘social death’ en wat er aan te doen

Ik ben voor 24u geschorst op een sociaal netwerk vanwege het posten van naakt of andere onbetamelijkheden.
Het ging vermoedelijk om het prentje bij de post ‘Poem’ van Adriaan Krabbendam op 11/01/2018 op dit wordpress-platform.

Het moge ons enkel sterken in de overtuiging dat we echt een platform nodig hebben dat geheel onafhankelijk is en werkt buiten de door dit soort bedrijven gemonopoliseerde laag van ‘sociale netwerken’ op internet. Een normale, gezonde creatieve beleving is onmogelijk binnen deze netwerken, zij zijn enkel gericht op de commerciële exploitatie van ons als individu. Onze meest intieme gevoelens zijn meer dan welkom op deze ‘podia’, we worden op 1001 manieren aangemoedigd om onszelf ‘prijs’ te geven, maar het menselijk lichaam heeft er geen plaats, niet ons op morele grond, maar gewoon omdat het storend is in de efficiënte exploitatie van onze data…

De boodschap voor mij is duidelijk: “we gotta get out of this place, even if it’s the last thing we ever do.”

Geen overgave evenwel maar een omkering van de rollen: exploiteer de exploitant.
Maak op alle mogelijk wijzen MISBRUIK van de ‘mogelijkheden’ van deze ‘sociale netwerken’.
Maak mest maar maak  ‘slimme’ mest die onze activiteiten erbuiten ten goede komen.

Dat vereist wat denkwerk en wel overwogen strategie, maar wij zijn dan ook niet het soort breindode zombies waar die verstikkende algoritmes ons voor houden.

Leve de Vrije Lyriek!
Ruist gij Zwarte Zeilen van de Tijd!