de gebelgde zanik zeurt om zijn verslapte veer
ingewikkeld was de veer weerbarstig een verschrikking
als een sneer streepwaarts zij stoof in het vrije nee:
geerte blake schave kele
infra basem brok geboren
weke bleekheid van heur handen
draag gezaag verlaagt de dag
zie hem staan nu zeurend in het zerpe van zijn ziel
⇐ vorige woestenij | volgende woestenij ⇒ |