Ze had al een hele poos
niet gesproken
haar stem inmiddels
een onbekende
de eik voor het raam
hield van haar stilte
de kat miauwde
ze schrok er van
het liefst had ze vandaag
de hele dag in haar stoel
blijven zitten
maar ze moest door rivier
langs het pad
bergen verzetten
ze aaide over haar buik
zo zacht, gaf troost
deed haar pantoffels uit
trok haar jurk omhoog
sprong in het stromende
water
Tekening en gedicht
Astrid
Één reactie op “Rivier”
heerlijk gedicht dit!