Doden, gestorvenen
blijven altijd
nog een tijdje
leven.
Niet weg te denken
aanwezigheid.
De warmte van hun adem
hun stem hun bloed
blijft nog maanden
aan ons kleven
jaren zelfs.
Je voelt, je ruikt
hun denkbare aanwezigheid.
Ze besluipen je
met hun oogopslag
hun stemgeluid
hun huid.
Dom vergeten fruit.
Je blijft jezelf bedriegen
tegen weten in het lot beliegen.
Geen mens kan vliegen
zo monter kan alleen een vogel dat.
Ons rest slechts gras
zoden of een mat.
Schaakmat, en het speelveld
wordt niet omgedraaid.
