Zoals Connie Palmen zo fijntjes zei: pas wanneer wij ons schamen is er iets dat telt.
Omdat maandagochtenden zo saai zijn
Mijn vrouw vroeg na het eten:
Wie vind je beter
Schnittke of Ustvolskaya ?
We dronken koffie en aten appelcake
Ik brak in tranen uit
Utsvolkaya zei ik door mijn tranen heen
Maar dat had ik niet mogen zeggen
Omdat in Schnittke zo liefheb
Mijn vrouw vroeg, wie vind je beter:
Nono of Berio?
Ik brak nog meer in tranen uit
Greep naar mijn zakdoek
We dronken koffie en aten appelcake
Toen kwam ze met Ligeti, mijn held!
Ik huilde en huilde en huilde
Onmogelijk kiezen tussen zoveel schoonheid en waarheid
JA NEE JA!
Ligeti is the best, zei ik, de aller allergrootste
Maar niet zo groot als Berio en Utsvolskaya
Die zijn nog Groter en nog Beter!
JA NEE JA!
Vanmorgen in de klassieke groep
‘Omdat maandagochtenden zo saai zijn’
Werd de vierde van Gorecki met poep besmeurd
De componist als eendagsvlieg weggezet
Ai, Ai, Ai, Ai dacht ik alsmaar
Ai, Ai, Ai, Ai zei ik mijn vrouw
Een ‘Kleines Requiem für eine Polka’ is groots
Dat ik geen noten lees maar ze allemaal goed hoor
Dat ze minnetjes deden over de vierde van Gorecki
We dronken koffie en aten appelcake
Ik huilde de hele dag door met Tansman in mijn hoofd
Het was niet eens maandag maar dinsdag
De hele dag door danste Tansman in mijn hoofd
Het was niet eens maandag, maar een fucking dinsdag.
