de postbode bracht mij anoniem 32 vel grafisch werk
ik wou haar nog niet aangekleed bedanken maar ze was al weg overigens dus ach we gaan het nooit weten
ik poog al recyclerende de betekenis en diepere zin van deze grafiekjes te achterhalen, dit lukt mij nooit nee nooit
alweer een confrontatie met het Onmogelijke!
elke keer dat ik dit doe
vis ik een vel uit de enveloppe waarop een pleepot mooi staat afgebeeld, net als vroeger: inscannen zoeken dubben turen schrijven vragen vloeken en mompelen van gosh wat is dit nou…
elke keer een nieuwe potvis dus…
INPUT
OUTPUT
de revolutie draait ons van de aarde af de revolutie draait ons uit en af wij zijn niet meer van god wij zijn van vlees en dier wij dragen stempels nijd en overbodigheid wij dragen doem en doen alsof geen spijt op oude dromen van dolfijnen van ons weg ten einde rijdt wij zijn de koppen die in manden vallen wij zijn de slaven van de winstgetallen de revolutie draait heel stil ons uit de dingen weg dit is het laatste wat ik zingen mag en ruis en zeg
—> Graag uw OUTPUT in de comments, dan komt die hier erbij…
