Tweeluik
Drie keer per dag passeert een kale man mijn huis.
Hij heeft een roestvrijstalen luikje in zijn hoofd.
De man laat zijn oude Cocker Spaniël uit.
’s Ochtends, ’s middags en ’s avonds.
Zo nu en dan kom ik hem tegen op straat.
De man herkent me niet, het hondje wel.
Zou ik hem willen vragen dat luikje te openen?
Om bij hem binnen te mogen kijken?
Vandaag las ik op mijn balkon de zaterdagbijlagen.
Het ging over framing en hoe daarmee om te gaan.
Ik stopte met lezen om de was te vouwen.
Toen ik terugkwam was mijn krant over de reling gewaaid.
Ik zag hem netjes beneden in de tuin liggen.
Het was waarschijnlijk de enige windvlaag vandaag.
Ik liep de trap af en belde bij de buurman aan.
Niemand deed open omdat hij alle dagen slaapt.
