Een wolk is het, voortdurend
zich wijzigend van standpunt en vorm. Vooruit.
Wat het is, is onduidelijk, wij
horen daarbij,
het onduidelijke. Niets
is bestemd.
Voor alle zekerheid, wij,
dat zijn de mensen.
Grootgebracht in de natuur
brengen wij de natuur groot, geven
melk zoals we uitmelken.
Groot is een groot woord met weinig letters,
in een quizprogramma zou ik zeggen
wie kent er een klein woord voor hetzelfde,
mag met veel letters. Muggenziften
is een goede tweede. Spilziekte. Economie.
Maar we zitten met die wolk. We leven
ervan, damp.
Ze daalt op ons neer, de ijle nimf.
En almaar zingt de misthoorn:
‘Fout, je doet het goed!’
ill. T.A.W. Schreurs
