Sterren boven Rotterdam
Ik houd me verre van vallende sterren
Het is namelijk doodeng na te denken
over het wel en wee van het universum
Want wie het zwart achter het blauw van van Gogh niet kent
heeft niets gezien!
Maar ik wel! Sodemieter! Ik wel!
Hieraan zou ik dan nog wat dichtregels kunnen plakken
Bijvoorbeeld hoe fijn het is dat mijn ‘Avondland’ is weergekeerd
na een helend werkende logeerpartij bij de man met de gebroken schouder
Of dat Barcelona – Sevilla 4-2 staat en Barcelona 68% balbezit heeft
(eerst stond het nog 3-1, toen 4-1)
Zo snel gaan zulke zaken heden ten dage!
Maar met sterren wil ik niets te maken hebben
Die zijn allemaal doodsangstjagend, doodsangstAANjagend
Dus donderdagnacht, 13 augustus 2015, ga ik echt nergens naar kijken
Wanneer tachtig tranen, allemaal zonen van Perseus
in meteorenzwerm ons firmament voorbij schieten, kijk ik niet
Ik ben niet gek!
(het staat nu dus 4-3)
Ik bedoel maar
(4-4)
Er valt geen pijl op te trekken
Iedereen moet doorvoetballen in Tbilisi!
