je brein wordt sterker wanneer je hem aandacht geeft
Omdat het zulk mooi weer was gister
en omdat ik eergister op de radio hoorde dat mensen
– ik reken mijzelf tot de mensen –
te weinig met natuur en de overgang van
jaargetijden doen en zodoende losraken van
hun zoogdierzijn, ging ik uit fietsen op mijn Miyata.
Hoewel ik veel ernstige schilderblessures heb
– mijn rechterknie protesteert al maanden –
– als linkshandige schilder kniel je op je rechterbeen –
– de rug is sowieso al sinds mensenheugenis kapot –
Zat ik met de kracht van enkel mijn linkerbeen
al snel in de straalstroom die me in 1 kwartier
op 10.000 meter hoogte bracht
en mij naar New York voerde.
Dag dag, New York!
Ik zwaaide nog.
Daarna fietste ik weer naar huis.
De geluiden van de tijd, de geuren en kleuren
die je allemaal ruikt, hoort en ziet op zo’n uitje,
nou, die radiodame had helemaal gelijk!
Eenmaal thuis was ik moe.
Ik moest eerst diep slapen
om daarna dingen te doen
die een schilder nooit durfde.
