opinie geuit in de sociale media over de subsidiecriteria gehanteerd door het VFL inzake auteurslezingen:
“voor mij heeft het minder met de centen te maken dan met het principe: men subsidieert op basis van achterhaalde criteria en miskent daardoor niet alleen auteurs die minder mainstream werken zoals visuele dichters, maar men miskent ook gans de realiteit van het schrijven en belemmert daardoor eerder een gezonde doorgroei van de letteren in een gans andere, totaal omwentelde schrijfomgeving. Uit angst voor de instorting van een oude orde die al decennia niet meer bestaat, belet men de ontwikkeling van de nieuwe mogelijkheden. Als je zoiets doet met middelen van de belastingbetaler dan ben je of je dat nu beseft of niet, want dat voordeel van de twijfel gun ik hen van harte, bezig met volksbedrog in functie van geheel contingente financiële belangen en niet met het bevorderen van de Letteren.”
Één reactie op “Stelling”
Ik heb enige belangstellinge voor Ome Fonds aan de dag gelegd zonder erbij te willen horen. De bleiter Bert, toenmalig minister van Cultuur, heeft door Tante Stichting Lezen op te richten middelen en taken van Ome Fonds willen ‘omleiden’ om ome op droog zaad te zetten. Samen met een medewerker van de bleiter heb ik dat aangekaart en kunnen zien ombuigen. Tante is geruisloos verdwenen. Ome is gegroeid. Is autonoom gebleven, zie het gedoe rond de benoeming van Doornaert. De schrijversvakbond dreigde naar de Raad van State te stappen. Er is aldus alvast een nieuwe wind opgestoken bij ome Fonds waarbij de literatuur nu breder gaat dan de gedrukte. Jouw beurt komt nog. Voor ik het wist was ik ‘erkend’.