Enkele berichten over dichterlijke dichters
Dichterlijke dichters praten alom
tegenwoordig van geest, in ouderwetse gorgeltaal.
Al dan niet in rijmende prietpraat samengevat
vol zwangere woorden en dat alles
in veel bedoelend rijm gezet.
Zij praten over drie peren die potenrammers smeren,
of Friese dadels die helemaal kokosnoot zijn.
Het enige wat ik u kan geven zijn harige rukwinden,
want de worm rekt zich en de worm strekt zich,
soms komt de omelet omhoog en soms komt de omelet niet omhoog.
Er was eens een man met drie haren
die hij kamde als kamgaren
op de hoek van de Van Beuningen
en Van Limburg Stirumstraat.
Der Tod ist immer nur ein Meister aus Deutschland.
Ik droomde dat ik verdronk vannacht,
een haai een bloedneus sloeg,
omdat hij geen kleur bekende.
De beeltenis van de mens is een niche,
de verrichting van de man een knowhow,
de samenvatting van de vrouw,
Der Tod ist ein Meister aus Deutschland.
Vandaag kom ik maar niet toe aan serieuze arbeid,
ik sta hardnekkig in sluimerstand,
daarbij heb ik last van mijn taalvertering,
van woorden die berispend almaar zuur oprispen.
Weet je wat: ik ga mijn gedichten stofzuigen
maar eerst boodschappen doen, denkend
aan venkelovenschotels met ham en kaas in bechamelsaus.
Der Tod warst schon immer ein Meister aus Deutschland.
