de lijn voor ze lijn is, is snede, het ontbreken van lijn. in de wonde, de grond, ontbreekt de lijn. in het ontbreken van de lijn opent het zien met de hand de immense ruimte der vormen.
maar nooit wordt het meer dan een snee in de grond.
het woord voor het woord is het ontbreken van woord. de stem is een zwijgen dat brult en gulzig de mond eet de adem de lucht. de nood breekt de wet van het zwijgen.
maar nooit wordt het meer dan de ptix in de mond.
