De rook
kringelt recht omhoog.
Bijna dagelijks ontsteek ik
een vuur.
Soms faal ik
door een inadequate voorbereiding.
Geen vlammen, enkel rook.
Vaak slaag ik
wanneer voldoende aanmaak (tondel)
ontbranding genereert.
De stilte in het bos
wordt ontsierd door
één auto (‘Let’s park this motherfucker right here’),
één kettingzaag (to prevent their balls from freezing)
en één vliegtuig (intercontinental exile).
Voor de rest, en dat telt,
zingende vogels,
kale bomen,
de met bruin bedekte bodem,
enkele eeuwig groene broeders en zusters
en – volledig aan ’t zicht onttrokken –
ondergronds voortkruipende
tuberculeuze rizomen.
Categorieën
