Categorie: beeld
berichten met (verwijzingen naar) grafische bestanden in het bericht
Licht
Ik stapel wat er rest aan licht in lagen mist
zodat ik je vannacht met inzicht kan bestoken:
hier, hier en daar heb jij je toch van droom vergist.
Jouw lichaam welt mij dan dik onder de oogleden
tot het van verlangen niet meer kan. Spijt, zoals bij:
de kleren van de keizer vermorzelen de naakte man.
if you’ld be my prince I would praise all exc
ess could it be me tha n all songs might be i
t’s falling flying hover and clover our charm
ing forever above you loving the eerie depth
and underneath my b urning hands spew v
owels the precipice w ill embrace as gold w
ill wait for your everl oving fountain pink c
asting smile open up on dearest smile over
ALL OF YOU ALL OF ME IN
Y O U M E Y O U
conceptualism
from Series DEATH FROM THIS WINDOW–
Nog even en hij ging met pensioen
vlammenwerper uit het circus
glimmend pak, haren strak in het vet
zijn vrouw doodgedrukt door het nijlpaard
van de directeur
het haalde elke krant, nu dertig jaar geleden
een groot drama
het beest werd publiekstrekker nummer één
zaken gingen er op vooruit
hij hertrouwde met het trapeze meisje
zo hoog in de nok hield hij het meest van haar
wetende dat ze s ‘avonds van hem zou zijn
jaren later verliet ze hem voor de schooldirecteur
van basisschool “De Kajuit”
inmiddels was hij al weer tien jaar alleen
zou het circus verlaten
terug naar zijn geboortedorp waar hij
ooit bomen beklom
voor het eerst een meisje voelde in
de schuur achter
zijn eerste biertje dronk
Astrid
It’s beginning to look a lot like Christmas
vier gedichten bij een schilderij van Ilse Derden
Natte maan
In plassen zwart, verregend op het asfalt
zie ik het karige fonkelen. Het droeve glimmen
van het stille dat bewegen wil. Zwijgen zuigt
het zwijgen uit het zwijgen, vingers leggen
vingers op de snee en wrijven het bloed
uit in het wit van de wonde. Kaal huivert
een boom zich de bladeren af, duister
kust een mond het zwart in je oog. De leegte
mirakelt: tranen bergen tranen glanzend en
traag in de gaten. Zie. Het in. De diepe glans.
Het ganse deel. Waar je rafelkleed in oker
afklopt mijn verlangen. Waar het om je rokt.
Huiveringen
De maan omvat gestreng de categoriek
te fel verlichte bomen. Stroom alom.
Geflikker. Jij als licht daarin. De bladeren
vluchten in geritsel naar hun ongedierte.
Het af slaat op. Ik ben er weer. Snel.
Zwart teken je het maanlicht open. Ik.
Net op tijd om te laat te komen, om
op mijn adem tijd en adem te verdoen.
Later. Hier. Tijd verstrengelt alles in geratel.
Gebulder breekt de geborgen ochtend.
De vroege zon ontlokt damp aan de nacht,
stank van lijken. Kust de nacht als een kamp.
Vloed
Het schrapen kriebelt in de keelwand.
Het schrapen vlokt aan tot een vette kraai.
Aan prikkeldraad de stem bloedt open,
licht het rotte op, verlucht. De stem is.
Het staande heeft het weer van ons gewonnen. Ik
eindig in een punt, nietig, in een puntig ik. Einde.
De stem heeft alle woorden in de klank vergooid.
Het staande heeft het weer van ons gewonnen. Ik.
Sorry hoor, uw water komt niet ons aan de lippen.
Uw weelde raakt niet ons de stramme tong. Stof ja:
kunstroet. Uw verhalen verschralen tot kanteling.
Het heeft het gewonnen. Wij lossen op in vloed.
Hadith van de maan
wij zijn verzwolgen al maar golven golven na
wij waren golvend licht ooit in de volle dagen
wij waren golven wij van wijde werelden weerga
en van diepe harmonieën uitdeinende galm
wij waren golven wij, winnaars in de kunst van falen
wij waren golven wij, hoeders van de aardse mal
wij waren golven wij, makers van het ene in het al
wij waren golven wij, met de eenvoud van het ware
wij zijn verzwolgen nu maar golven ons nog uit
wij spoelen nog de liefde af die in ons niet wou komen
wij zetten weer de wanhoop aan die niemand overwon
wij zijn verzwolgen ja maar in de golven golven wij
rubBEing–WRECK CONTROL–
s het heerlijk om truukje te zijn voor e
en tekst is dat wel het einde: er zijn er altijd zijn alleen
maar als tekst en ook dan nog eens als tekst gewaarde
erd te worden hoe lang heeft Tekst er wel niet over ge
daan om eindelijk dit stadium te kunnen mogen berei
ken o heerlijk toch fantastisch na al die eeuwen van ge
bazel eindelijk tekst te kunnen zijnTekst gewoon Tekst
niet meer dan dat en wit en rein o wat fijn wat fijn. Zijn.
alles
is
weg
is zo tragisch alles
is weg traag is de weg
is alles is tragisch tragisch
alles liep de weg traag is
alles de liedjes tralies tralalalies
de wegweg de tragisch de weg
die de vraag is
de maag is de tragisch de lied
is de weg weg is tragisch de man
is de mand is de heg is de weg
is zo tragisch is de way is
het hoge het wegen is de kar
op de wegen de tragisch
de man is de maan is de vraag
is alles zo tragisch zo alles is
de is de is de einder de is
alles de tragisch de weg
de is de alles de man is de
is de de
is de
de
de
de de de
[bws_pdfprint display=”pdf”]
druppelkus
tombe (voor j. vekemans)
from Series 2 of CINEMA OF CATHARSIS–
GRATIS KADO’S
Ook in jou schuilt een elektriciën
zei ze
Het is werk
maar ik heb ook veel pret geüpdatet
gratis droogrekjes
extra overloop met motionsense
zichtbaar en dichtbij als een toerist
Wat zou Shakespeare hiervan hebben gevonden?
extravoordeelkaart voor dierenvrienden
De coolste coureur
op kartbaantjes
in slaperige visserdorpjes
(some romatic travel type themes)
Het dakterras is nu bereikbaar via rode loper
Bel & Win
een goed gezopen stukje van jezelf
Wat ben je aan het doen?
Het oog wil ook wat
Lollipopman houdt overzicht
het adres voor elke klus
maakt ongever 1500 foto’s per dag
•schaar
•printer
•strijkbout
•niettang
De juiste balans
binnen
multifunctionele badkamerdoos
wissel jouw spaarpunten in
voor gratis kado’s
111
in a migratory bird’s head
korzelig de zalmscheutige mens in zijn bedding
breekt en bonkt zich het broze beenaderarmige
op de bonk- en breekstuurkolom onderweg naar ikea
(o ronkende bromt in het dolhoofd de boertige trom),
en haalt dan
- met imponerende stevigheid
de hebberige kindertengels
van het lichamelijk voelbare
tankbeurten af –
ting ting gulpt al de slangentangteller, de auto
zakt door de wielen, de tang haakt
in de bak, de bak
slokt;
- pff-pff-pfft zich ten tweede male
de schouders op; - dan open, dabt diep met
bloedmorsige handen
in het bosbessenblauwe
yoghurtoog;
zwelgt in een kerststorm vol bolle naaktverlokkingen
van uitzwermende rode glijwagenmannen
met blondgeil beglansde taartverpakkingen
het soort waarvoor je graag de vingers uitzet
in de hoop stiekem de rente –
Tot slot, in sync met het ontwaken
het spuugsel van wasautomaten
in toeslibbende glanswitte badkuipen
gorgelt en kotst de Verlossing
(forthcoming, order now) –
[bws_pdfprint display=”pdf”]
stof tot nadenken
‘De schilder’ 100x70cm; olieverf, teer, kwast
There is no poetry
so actually
we didn’t drown him
just threw his ashy remains
out over the all absorbing sea
not knowing what else to do
except for singing a little song
which we couldn’t do properly
which we couldn’t do
which we couldn’t
not even a song
he would like
just a picture of the scene
for the singing was no good
at all
I.M. Nico Krabbendam
16 12 1956 – 24 12 2007
nature v.s. nurture
Waardepapier
Frus
trust
frost
tros
tot de bevinding komen
gekomen
van de frussische vrucht
banaan
al kan met enige durf
druif
even goed
tot daden gedreven
dadels
Druip
raam
kraam
wat? Wie past daar het schoentje?
kruip
draam
dram
kruiperig, drammerig
het slaakt er niet in
door de bank geverfd
door de wol genomen
de wolf verscheurt
niet eens
het lam
dat
door de bank geverfd
in zijn wol genomen
almaar aan lammert
vanwege zijn gnomen
van ver zijn wij gekomen,
banaan, druif, dadel.
” De melancholie is volledig blauw.
Want ik heb horen schreeuwen in een kamer.
Met bloembehang. Wie men liefheeft, kent men niet.
Waanzin grijpt de deuren, geen ontkomen meer aan.
Er staan kruisen in het bloed die de weg vragen.
Er staan huizen in de etter van de overstromingen.
(the little girl goes on crying)
Ik draai mij om in het grote woord, het lastige woord, het moordende woord. ”
– fragment gedicht Luc Fierens 2002
(collage – “la chasse ” – juni 2016 – Luc Fierens)
[untitled]
op de wijze van “life is life (nanaana nana)”
Je siddert en je wereld is een gruwelbel.
Er zit een engel tijd en opgehoopte nijd
te braken. Ik hoor zijn vleugelveren kraken
in het opgeborgen razen van je bloed.
Zoek je toch een lied van fuck en laat je naaien:
hoe laks je bent, dood die zomaar in je mag!
De wereldlijke haast verpakt je in je kak,
te schrikboksen sta je in je beenderzak.
Sta! Stop! Veeg het mos van je kletterende dak!
Wrijf de etter uit je oog! Bekijk die blauwe ruimte!
Pak! Veeg! Laak! Maak! Schud! Verstoor! Bestier!
[bws_pdfprint display=”pdf”]