ink + digital collage drawing
Madeliefjesschuldgevoelens
Bloemen, bloemen, bloemen, bloemen
verborgen aanwijzingen worden geopenbaard
in haperende computerbestanden
gratis digitaal weerstation
blaast me achterwaarts binnenstad uit
iedereen maakt wel eens een grapje
fijne likeur op een trap
zinnelijkheid van getand muurwerk
stijloefening van loopvogel
een trap is geen symbool
ik maak graag foto’s van namaakproducten
je lijkt op mijn neef
dat zou heel goed kunnen
mensen met kinderen dansen niet
ik had graag iets voor je mee genomen
maar zo goed ken ik je nog niet
zijn deze pinda’s voor het algemeen nut
of zijn ze van jou?
achter de schermen dansen systeemdenkers
onpersoonlijke optimalisten van
nieuwe unieke rotzooi voor iedereen
het leven is een spel
raad jij de prijs?
korzelig de zalmscheutige mens in zijn bedding
breekt en bonkt zich het broze beenaderarmige
op de bonk- en breekstuurkolom onderweg naar ikea
(o ronkende bromt in het dolhoofd de boertige trom),
en haalt dan
- met imponerende stevigheid
de hebberige kindertengels
van het lichamelijk voelbare
tankbeurten af –
ting ting gulpt al de slangentangteller, de auto
zakt door de wielen, de tang haakt
in de bak, de bak
slokt;
- pff-pff-pfft zich ten tweede male
de schouders op; - dan open, dabt diep met
bloedmorsige handen
in het bosbessenblauwe
yoghurtoog;
zwelgt in een kerststorm vol bolle naaktverlokkingen
van uitzwermende rode glijwagenmannen
met blondgeil beglansde taartverpakkingen
het soort waarvoor je graag de vingers uitzet
in de hoop stiekem de rente –
Tot slot, in sync met het ontwaken
het spuugsel van wasautomaten
in toeslibbende glanswitte badkuipen
gorgelt en kotst de Verlossing
(forthcoming, order now) –
[bws_pdfprint display=”pdf”]
uit: de grote middag
uit de grote middag (het propagandistisch-klassiek natuurgedicht, preambule van de zaal van baards!, de triomf van de roofkunst) uitgegeven door uitgeverij crU
stof tot nadenken
Een goedlachs kersttoespraakje van Martinus
Waarde ellendelingen,
Waarom, vraag ik u, waarom is er in de muziekwereld wel sprake van een mainstream en in de literaire wereld niet? Want juist doordat in de literaire wereld geen enkel onderscheid wordt gemaakt is zij verworden tot de meest commerciële aller kunstdisciplines. In de muziekwereld is het een bekend gegeven, mainstream artiesten bedienen de lowest common denominator, en de muziekliefhebber kan bij de underground bandjes terecht. In schrijversland doet men echter net alsof er alleen mainstream bestaat.
Want het totaal achterhaalde verhaaltje wil: er zijn grote uitgevers, en er zijn mislukkelingen die de eigen boeken uitgeven. Die laatste komen voor geen enkele prijs of beurs in aanmerking, want commercie – nee, die bestaat niet in Letterenland.
U hoeft maar de boekwinkel binnen te lopen en u ziet: commercie, dat is Mijnheer Scrooge met de boekenlegger totaal vreemd. Zelfs nu de grootste uitgeverijen worden opgeslokt door de Postcodeloterij en/of mijnheer Wiet met zijn bigdatafiet – hoogwaardige literatuur, links, rechts, onder en boven.
In 2017 deed ik een verwoede poging de Efteling failliet te laten gaan. Wie zoekt op een overnachting in het Pieckparadijsje vindt daar die oervervelende bundel van mij in de Google Top 10.
Commerciëler kan het bijna niet.
Daarom wil ik u, ellendelingen, vanuit de glansrijke Elite toch een aangename, goedlachse Kerst wensen. En aangezien de traditie wil dat men meteen naarstig het blad vol eigen werk plempt, bij deze een gedichtje dat misschien wel het liefste underground kerstgedichtje is dat ooit werd geschreven:
Underground
Ik zou
het liefst
miskend
op alle
eindejaarslijstjes
stralen
als de siberische ster
die goedlachs
u kan warmen
in donkere tijden.
Martinus 23-12-2017
‘De schilder’ 100x70cm; olieverf, teer, kwast
There is no poetry
so actually
we didn’t drown him
just threw his ashy remains
out over the all absorbing sea
not knowing what else to do
except for singing a little song
which we couldn’t do properly
which we couldn’t do
which we couldn’t
not even a song
he would like
just a picture of the scene
for the singing was no good
at all
I.M. Nico Krabbendam
16 12 1956 – 24 12 2007
nature v.s. nurture
Angkor, Patagonië, Zanzibar, Samarkand, Bukhara, Timbuktu, Machu Picchu, Odessa, Cuba, Constantinopel (Istanbul) Bhutan, Arizona, Montana, Kamtsjaktka, Winterswijk. Landen, eilanden, steden en streken met een magische klank waar ik zeker van wist dat ik er nog eens naartoe zou gaan. Ik stak met mijn wijsvinger oceanen over, beklom bergen en zakte rivieren zoals de Don en de Nijl af. Ik had al die plaatsen verzameld door middel van atlassen en kaarten.
De dagen dat ik verhuisde waren de dagen dat ik mijn eigen dromen vervloekte en ontelbare trappen op en af moest zeulen met kisten vol atlassen. Ik vervloekte de genetica die me dezelfde blinde verzamelwoede als mijn vader had bezorgd.
Ik had ook nog dozen vol strips, honderden boeken, elpees en andere overbodige rommel, zoals mijn vaders oude globe waar landen op stonden die allang niet meer bestonden. Ik werd dan wel gespierder van dat steeds maar weer verhuizen, mijn dikke buik verdween er echter niet van.
Afijn, een groot schip kan geen diepgang hebben zonder ballast.
© Lammert Voos
hup, automaten, huppel – door uw dodensteden – volk
van levende urnen – omwolk – krabbers aan eigen wolk –
uw doodshoofden met wijnwalm – linea recta > de goot,
voor de zielsknijper – die uit ons oog nog lijkvocht molk
(Uit: echoos van omar; kwatrijnen van sadà\exposadà en wijnand steemers; met kleurenillustraties van Jiri Buunk – oplage 75 ex.
Waardepapier
Frus
trust
frost
tros
tot de bevinding komen
gekomen
van de frussische vrucht
banaan
al kan met enige durf
druif
even goed
tot daden gedreven
dadels
Druip
raam
kraam
wat? Wie past daar het schoentje?
kruip
draam
dram
kruiperig, drammerig
het slaakt er niet in
door de bank geverfd
door de wol genomen
de wolf verscheurt
niet eens
het lam
dat
door de bank geverfd
in zijn wol genomen
almaar aan lammert
vanwege zijn gnomen
van ver zijn wij gekomen,
banaan, druif, dadel.
woordenwoorden
woordenwoorden
Koelbloedig staat bij mij gelijk aan heetgebakerd.
Heetgebakerd staat bij mij gelijk aan afbladderen.
Afbladderen met 2 d’s noem ik 9
en dat mijn 9 altijd wil neuken met een 6.
Als het hoofd goed gevuld is, dus bijna vol,
dan moet er gepoept worden.
Woordenwoorden wel te verstaan,
soms zinnenzinnen, lange dunne zinnenzinnen.
Neuken is dan niet genoeg,
de 9 wil altijd neuken met een 6.
Maar liefste: ‘Woorden poepen moet ook!’
Eerst komt dan: consulaatambtenaar, een lekkere dikke.
Dan: locomotief met katapult, ook lekker dik.
Dunne zoölogie, niet zo dik.
Maar ook kleine woordpoep zoals papa en mama en kunst!
Om te eindigen met: haarinplant, platenbon, kassabon, boekenbon.
En tenslotte: omslagweer in donderslagsaus!
” De melancholie is volledig blauw.
Want ik heb horen schreeuwen in een kamer.
Met bloembehang. Wie men liefheeft, kent men niet.
Waanzin grijpt de deuren, geen ontkomen meer aan.
Er staan kruisen in het bloed die de weg vragen.
Er staan huizen in de etter van de overstromingen.
(the little girl goes on crying)
Ik draai mij om in het grote woord, het lastige woord, het moordende woord. ”
– fragment gedicht Luc Fierens 2002
(collage – “la chasse ” – juni 2016 – Luc Fierens)
Dane the Wildcat/Lester of Red wall
You little slimemouth,
rotten, scumbucket!”
the big badger wouldn’t stop.
“Alaric!” shouted Lester.
“Get a hold of yourself!”
“You’re defending that scumball!”
screamed Alaric.
“He killed Silverhound!
The little, sleazemop,
adderlover!”
“Alaric!” Lester shouted.
“You can’t let out your anger in violence!
That’s what Redwall taught …
Fuckin cute little slut.
228 notes.
Open in app; Facebook · Tweet …
xxmonkey360xx liked this.
-broken-lost- liked this.
landmarker liked this.
bennybruhh liked this.
adderlover liked this.
jamie198429-blog liked this.
loveisendlessbeautyisbeyond liked this.
passion-fruitz liked this.
jenni-inwonderland reblogged this
from chokingbabygirl ·
jager-bombb reblogged this
from jager-bombb.
… ydderlover.com ·
udderlovre.com ·
odderlover.com ·
uddorlovor.com ·
uwderlover.com ·
uddarlovar.com ·
adderlover.com ·
dderlover.com ·
udderlove.com ·
uddelover.com ·
kdderlover.com ·
uddderlover.com ·
uddirlovir.com ·
udderloveer.com ·
idderlover.com ·
udderlover.com ·
uderlover.com ·
udderlever.com ·
uddelrover.
udderlover.tumblr.com
statistics: typo mistakes,
Alexa rank and more
if the other gets hard and painful,
it should be fomented with warm water
and rubbed with an intimate hand.
Op het keukenplankje stond een mok waar de afbeelding verkeerd om op gedrukt stond. Ondersteboven. Statler en Waldorf hingen met hun hoofden naar beneden en ik begreep niet hoe dat kon. Het leek me stug dat een mok met zo’n misdruk in de winkel zou belanden. Misschien had iemand het speciaal voor hem laten maken. Was het een grap voor insiders. Ik luisterde naar voorbijrijdende auto’s. In een kamer verderop ging een wekkerradio af.
Hij werd wakker. In zijn slaap had hij lange grommen laten horen. Nu bewoog hij. Ik draaide me naar hem om.
‘Goedemorgen.’ Zijn stem klonk ver weg.
‘Goedemorgen.’
Hij had een vouw van zijn kussen over zijn linkerwang lopen en zijn ogen waren klein. Hij legde zijn arm over mijn middel. Mijn mond was droog. Ik boog mijn hoofd naar voren om niet richting zijn gezicht te ademen.
‘Hoe voel je je?’ vroeg hij.
‘Wel goed,’ zei ik. ‘Jij?’
‘Ik heb dorst. Wil je ook water?’
Hij liep naar het keukentje en vulde een blauwe Spa-fles. De rek was uit zijn boxershort. Ik keek de kamer rond en zag het raam.
‘Jezus, man. De gordijnen.’
‘Heb je last van het licht?’
Hij liep naar de gordijnen en sloot ze. De kleur van de kamer veranderde van geel naar lichtrood.
‘Dank je,’ zei ik, maar eigenlijk dacht ik aan hoe ik vannacht bovenop hem had gezeten. Aan hoe ik een vuist had gemaakt en op mijn gekromde wijsvinger had gebeten toen ik doorhad hoeveel geluid ik produceerde. Ik dacht aan hoe hij mijn hand toen had gepakt. ‘Niet stil zijn,’ had hij gezegd. ‘Ik wil je horen genieten.’ Ik dacht aan hoe ik mijn t-shirt en bh voor hem had uitgetrokken. Het enorme raam aan het hoofdeinde van zijn bed was me niet opgevallen.
Er zat een stuk wc-papier tussen mijn benen geklemd. Ik herinnerde me niet hoe het geëindigd was vannacht of hoe we waren gaan slapen.
Hij stapte in bed en gaf me de fles water. Het kostte me moeite om overeind te komen. Ik dronk een paar slokken, ging met mijn rug naar hem toe liggen en trok de deken over me heen. Er kwam een zure geur van mijn oksel. Hij kwam tegen me aanliggen en kuste mijn nek. Ik hield mijn armen tegen mijn lichaam gedrukt.
Ik heb eens een relatie met iemand gehad die graag filmpjes van uit de hand gelopen demonstraties keek. Als ik langskwam liet hij me zijn favorieten zien. Terwijl hij met beide handen mijn rug kriebelde, zag ik hoe Atari Teenage Riot speelde voor een publiek dat deels uit knuppelende ME’ers bestond. In tegenstelling tot wat je zou denken op basis van zijn voorkeur voor geweld, was hij een van de meest veilige vriendjes die ik ooit had gehad. Na zeven weken werd ik verliefd op iemand anders.
Hier stond een boekenkast.
Hij kreunde. Ik schoof wat dichter tegen hem aan en drukte mijn billen tegen zijn kruis. Hij reageerde niet. Ik heb nooit begrepen hoe mensen vast kunnen slapen als er een vreemde naast ze ligt.
De boeken in de onderste helft van zijn kast waren horizontaal gestapeld. Ik herkende ‘Eten, bidden, beminnen’. Hoe kies je het moment waarop je vertrekt? Ik stond op, trok mijn jurkje aan en ging naar de wc. Er lag stugge vloerbedekking op de gang en er was lang niet gezogen. Ik voelde hoe de viezigheid aan mijn voeten bleef hangen. Er kwam een huisgenoot langsgelopen. Hij groette me niet.
Ik probeerde me met water en wc-papier op te frissen. Vergeefs. Sommige geuren krijg je alleen weg met een goede douchebeurt. Het had hem kennelijk niet gestoord. Toen ik zijn kamer weer binnenkwam, was hij wakker en sloeg zijn deken voor me open. Ik haalde mijn handen over mijn voetzolen voordat ik bij hem ging liggen. De rommel die aan mijn voeten kleefde kwam met tikjes op het laminaat terecht.
Hij pakte me beet en trok me naar zich toe. Onze neuzen raakten elkaar bijna. Ik hield mijn adem zoveel mogelijk in.
‘Ik vond het leuk vannacht,’ zei hij, ‘maar je moet zo wel gaan. Ik heb maandag tentamens.’
Ik was haast vergeten hoe het was om te studeren.
‘Dat is goed,’ zei ik.
‘Ik heb geen ontbijt voor je. Sorry.’
‘Wat studeer je eigenlijk?’
‘Econometrie.’
Ik had geen studieboeken zien liggen en durfde niet te vragen of hij het meende.
‘Kom,’ zei hij en stond op. Hij opende zijn laptop en startte Spotify. Dire Straits.
‘Wat een volwassen keuze,’ zei ik.
‘Wat bedoel je daarmee?’
‘Niets.’
Ik zocht naar mijn kleding. Alles lag verspreid door de kamer. Zelfs mijn schoenen lagen niet bij elkaar in de buurt. Vlak naast het bed lag een roze hipster. Hij wees ernaar.
‘Je onderbroek.’
‘Dat is niet mijn onderbroek.’
Hij lachte erom.
‘Heb je veel tentamens?’ vroeg ik.
‘Een paar. Wat studeer jij eigenlijk?’
Vlak bij het keukentje zag ik mijn eigen onderbroek. Zwart en doorzichtig.
‘Ik heb hem al,’ zei ik.
Aan zijn deur hing een spiegel. Mijn mascara zat grotendeels onder mijn ogen. Ik maakte mijn vinger nat en probeerde het zwart zoveel mogelijk weg te vegen. Mijn haren waren vet. Ik haalde het elastiek los en maakte een nieuwe staart.
Hij zette zijn waterkoker aan.
‘Ik hoop niet dat je het erg vindt dat ik alleen thee voor mezelf zet,’ zei hij. ‘Ik moet echt meteen aan de slag.’
‘O. Joh.’
Ik trok mijn jas aan. Hij had een keukenkastje geopend en zocht naar thee. Er stonden minstens tien smaken om uit te kiezen.
‘Geen groene,’ zei hij tegen zichzelf. ‘Zoethout, misschien.’
Ik pakte mijn tas. ‘Ik ga,’ zei ik.
‘Wil je nog wat water?’ vroeg hij.
Hij wachtte mijn antwoord niet af, maar pakte de mok met Statler en Waldorf en vulde deze.
‘Drink op.’
De afbeelding bleek niet verkeerd op de mok gedrukt te staan. Pas toen ik het lauwe water opdronk, bedacht ik dat er mensen zijn die hun kopjes en mokken ondersteboven wegzetten. Tegen het stof.
‘Bedankt,’ zei ik. ‘Ik kom er zelf wel uit.’
‘Alsjeblieft,’ zei hij en gaf me een kus op mijn mond. ‘Tot snel.’
[untitled]
Ik kan het je uitleggen
Ik wek mijn eigen verwachtingen
van woensdag tot zondag
jij klinkt heel sober en serieus
dat lachen klinkt wat oninvoelbaar
hij was een adderlover
en een meldingenman
wij herhalen onszelf
en gaan daarbij tot het uiterste
ik ben het meest onrustige van allemaal
ik wil een waanzinnige brainwashcursus
wie jonger dan 45 is
zal het einde van vis uit de zee meemaken
De tijd wordt centraal geregeld
In de wachtkamer rijst elke dag zijn ster
levenslang abonnement met onbekende voorwaarden
afgesloten bij een dubieuze provider
er zijn veel verschillende nieuwjaarsvieringen
maar volgende week ga ik misschien
geloof het of niet
het heeft mijn derde oog geopend
ik zie wat ik zie in slowmotiondimensies
Een serie sleutels
De ontsublimering van superdieren
from CODEX PREMONITIONS
Imperceptible signal
passed between the rooms
as if she saw
a visionary child
that had never guessed
at unaided revolution.
She became peaceful
in her manner
and she attended
the great swinging cypresses
where the smoke rose
into a momentous world.
After watching for
some canaries of
enviable flowers drooped
in their plumage
and that beneath
their stories were revelations
she had yet to want.
There was a pause
with her astonishing emotions
and so squeezing
her own amusement
in tangled books
with strangeness vacillating.
Waiting on the
edge of circus bandboxes
was to write a continued
starlight of obscure objects.
As she spoke she
exclaimed emphatically
about her undertaking
in questions like
grasping the orchestra
of friendship and
her voice quivered.
op de wijze van “life is life (nanaana nana)”
Je siddert en je wereld is een gruwelbel.
Er zit een engel tijd en opgehoopte nijd
te braken. Ik hoor zijn vleugelveren kraken
in het opgeborgen razen van je bloed.
Zoek je toch een lied van fuck en laat je naaien:
hoe laks je bent, dood die zomaar in je mag!
De wereldlijke haast verpakt je in je kak,
te schrikboksen sta je in je beenderzak.
Sta! Stop! Veeg het mos van je kletterende dak!
Wrijf de etter uit je oog! Bekijk die blauwe ruimte!
Pak! Veeg! Laak! Maak! Schud! Verstoor! Bestier!
[bws_pdfprint display=”pdf”]
De geparfumeerde tuin
– naar Kaikhosru Shapurji Sorabji —
mama magma zwoegend zeewijf
roept om respijt in het rooibos
bladerend in de prehistorische dakgoot te blind & te geel
laatste kleur voor deze bijna-blinde
o stollende hel en kiezels wij oogsten
god’s stakkerend vuur
maar omhoog is de val omhoog
haar stervende guirlande grammatica
onder melkweg bedolven sluimert de rillende
seconde van de rubedo roeiriem m’n rossige rakker
en bevliegt al het dure het geplengde magenta –
keurmeester alarm! ostinato.
suja zalfput zomphalm zonderlingham suja zotteke zoet
ook wij in de diepten doen aan mi-li-eu
gutkut het schoone scheiden van afval in haar hof
so what want heb je dit: [ ] wel eens gezien?
aldus bezweek de puntige patriot van het heelal
maar niet vooraleer de melkweg van leesbare
spatjes te hebben bespogen takjes aan het voorsteven
van de glimmende bruid
het gespalkte al de kreupele kruimels de stijve oevers
van de jammerende jungle spuiten hun keukenmeid over de kling
niets valt er te halen alles is licht
in het schrijvende schrijvende waterding
nu nog de gekko zevert zij en weer stolt vooralsnog
een zwakkere zon tussen de eiken
de gekko levert het verschil tussen leep en leip
rilt op de rille van het smeltende grind
wie zoent mij de wereld
wie zingt mij de wereld
wie zeeft mij de wereld
poppenspel van zever en rijp
Kaikhosru Shapurji Sorabji, Le jardin parfumé
A hijacked skype conversation going mad
Cyber Poetry
Transcript of a skype conversation hijacked and augmented by free form association , probably done by Chinese (?) automated server farms somewhere in Asia or straight from the CIA headquarters. We talked about the authority of dentists and read out aloud some bills with the work done on my teeth. Concurrently my brother talked about radio of the future . Bizarrely some of the items we discussed were picked up in this strange mix-up.
Example text:
“On the great illuminated books in each town radio today as printed the story by your favourite writer an essay on the fractional exponents of space it description of airplane flights you about neighboring countries every clock one can read every choose. This one book. I did you come across an entire country stands in central every small town always surrounded by a ring of readers it carefully composed silent reading more in every settlement”
Read all of it : Enjoy!
Und der Stein, ein praktisches,
hygienisches Hilfsmittel erspart,
nicht verloren.
Zur Kontrolle des Steinabgangs,
filtert Der Patient anschließendes
exakte Diagnostik.
Der konservativen Behandlung
und anschließendes Sieben
bei jeder Miktion selbst.
Bei von Nieren- und Ureterkonkrementen,
Uro-Filter Drehkopf geht
nicht verloren.
Sauber, ratitionell, kostensparend.
Und der Stein der konservativen
Behandlung zur Kontrolle.
Der Patient, leicht zu handhaben,
In Praxis und Klinik verwendbar,
erspart Urinsammeln
Der Patient geht
für die Analyse
nicht verloren.
© Lammert Voos
Is knowing the first wooing of our ancestors in spaceland? We can only constraint and pervert jealousy. You ask if you want to use the vegetables or vantentimes. Deliver the women to abbreviated evils as they duplicate the identical luminary organisms. Now listen t o revelations imparted by deviations or suspicious indiscretions such as diabolical words or forgetfulness. Nightfall rebellion against the conceit which would limit our dimensions to reaffirm what the stranger originates by intervening. Experiences remain motionless until attempting to discriminate between different vocabulary or obscurity and the necessity of their tantalizing dream.
Lampinet (Ferdinand)
- Het klappen van de zweep,
uit de school van Frank Sinatra,
valt te laat uit, achterklap.
Ruis in het gewaad verstoort
de draagster raakt gebaad.
Straks komt ze geolied
naar je toe, my way.
De luifel van de bedoeïenentent ligt
slap neer voor de ingang,
nu ook de wind is gaan liggen.
2.
Ze lag daar maar wat fraai,
de benen uit elkaar,
de voeten naar het oosten.
Ach, man, als ik nu eens graai
in haar lange donkere haar,
zouden mijn ballen dan gaan boosten?
Haar buik, wanneer ik maai,
zo kaal, zo gebarsten, zo gaar,
kan mijn woede niet troosten.
Integendeel, in volle vuur ik laai,
geen wind kan met me aan de haal,
het waait niet, nee, het buldert,
ik kom, ik kom uit me af gebulderd.
(wordt vervolgd)
Dino S. is een grote vis
Er is geen ruimte
er is wel ruimte
maar die is aan de zijkant
toon hem de stad
ga aan de slag
voor zijn laptop bevriest
niets hield hem tegen
lees het oude nieuws
de vis komt niet meer boven
hij wachtte niet
en toch kwam Godot
om de hoek kijken
hij at zwarte vissen
en blauwe manen
zag lichtgroen water
hij zat daar ontroostbaar
in zijn blauwe trainingspak
ANSCHAUUNG/ERINNERUNG
Totem und Tabu
[“Auch die Kultur, die alle Welt beleckt,
Hat auf den Teufel sich erstreckt.”
goethe, from: faust. first part]
i lick your fire with culture
give the sun to the father
we digest the fire
remain calm
remain calm
i lick your fire with culture
give the sun to the father
we digest the fire
we digest the fire
remain calm
remain calm
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal has your face
the shadow of the fire is the animal with your faith
remain calm
remain calm
remain calm
remain calm
the sun a wound in your world
the fire a wound in your face
remain calm
remain calm
i lick your fire with culture
give the sun to the father
we digest the fire
we digest the fire
remain calm
remain calm
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
remain calm
remain calm
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
remain calm
remain calm
remain calm
the sun a wound in your world
the fire a wound in your face
the sun a wound in your world
the fire a wound in your face
remain calm
remain calm
i lick your fire with culture
give the sun to the father
we digest the fire
remain calm
remain calm
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
the shadow of the fire is the animal with your face
remain calm
remain calm
the sun a wound in your world
the fire a wound in your face
remain calm
remain calm
digest the father
we digest the father
we digest the father
we digest the father
i lick your fire with culture
give the sun to the father
digest the fire
remain calm
remain calm
remain calm