Weg
Je hebt nergens om gevraagd. Je bent.
Voldoen aan ouderlijke eisen. Een vuil
gericht. Je was bestemd, voor welke bent?
Je was een slecht geslaagd gedicht.
Je maakte los, schilderde in zwart
vragen die gemeengoed waren, werden,
in almaar zachter wordend schreeuwen
in de nacht. Woorden waar van bloed.
Je zag de bomen huiveren, de populier
uit rijen weggerukt. Je kende
de omhelzing van het eenlingdier.
Niets was, niet was wat er wende.
Je hart was bij het hart van dichtvertier.
De eenzame, dood, het ongekende.
Je bent, je was. Hebt nergens om gevraagd.
