uit metafysika uitgelegd aan onze goden van sadà\exposadà
tekst 1
stem: Nanne Nauta
verkrijgbaar bij Uitgeverij crU; http://www.uitgeverijcru.nl/bundels/metafysika-uitgelegd-aan-onze-goden/
uit metafysika uitgelegd aan onze goden van sadà\exposadà
tekst 1
stem: Nanne Nauta
verkrijgbaar bij Uitgeverij crU; http://www.uitgeverijcru.nl/bundels/metafysika-uitgelegd-aan-onze-goden/
uit metafysika uitgelegd aan onze goden van sadà\exposadà
tekst 3
stem: Jeroen van den Heuvel.
verkrijgbaar bij uitgeverij crU http://www.uitgeverijcru.nl/bundels/metafysika-uitgelegd-aan-onze-goden/
zie ook: https://ooteoote.nl/2019/10/ei-182-sadaexposada-metafysika-uitgelegd-aan-onze-goden-i-3/
Pasi thea kalè
ik, ik wist dat ik het in mij had
de dans, de wind, het ei
maar hoe, en zou het werken?
verveling werd mij snel te veel
dus aan de slag[1], weldra slang,
het noorden naald, kompas
werd compassie, tango had mij
vroeg al lief, de bergen & het dal
volgden in razernij & mij
o gretig een tochtige merrie
riep ik het niet-bestaande tot bestaan:
het stond rechtop in mij
ik de plek hij de tel
de wet het spel
spilt & spelt zijn lied
duivels schietlood benam
de adem met een doelgerichte
eeuwigheid van spog
niets zonder gevolg luidt
de hoofdwet van de dans
het ei in mij wenste een vogel
ik, ik liet los, en hij, hij
broedde koekeloerend
tot hij scheel zag & brak
zo staat in schrift geschreven
beitel stoer in mannenhand
& ik, ik alleen, de noorderkroon
~~~
nee, het is anders gegaan
ofi mocht dan kunnen sprietsen
broeden kon hij niet
schaal & al schonk ik
pandora, eerlijk gegeven
wellicht kan zij ermee leven
[1] zuidwaarts van Nammoe tot Nippoer
ill. Dirk Vekemans, Engel
de eerste teksten uit metafysika uitgelegd aan onze goden, inklusief de wapenspreuk.
de bundel wordt uitgegeven door uitgeverij crU.
Oerbloed
daar bij de buikborrelende poel
in dit moede ooit zijn we dampend mooi
samen grienend in het broeiend hooi
wrijf het druipzweet van je smoel
eet dan de gloeigranaat zonder pit
totdat je in je groei allengs verhit
bloed breekt uit smeltvlees breekt uw kracht
in zweemvolle kraters zijn we geboren
waar drijven de hete algen naar sterrenslacht
zoeken verkoeling maar zijn al verloren
al ooi en groen maakt wemel kokend zacht
d’aloude zomer heeft ons zoet verkoren
~
ill. Max Ernst, Arizona rouge
Lampje in der Sterren Dampkring
Droom jezelf weg in een boot op het water
met blozende bomen en hemelse gloed
Iemand daar roept je, je antwoordt afwezig,
een meisje dat wemelt en groet
Glaspapierbloemen, zo geel en zo groen
verrijzen boven je hoofd
Speur naar de schat met de zon in haar oog
& wég is ze weer
Lampje in der sterren dampkring
Lampje in der sterren dampkring
Lampje in der sterren dampkring
Ah…
Volg haar meteen tot die brug bij de springbron
waar hobbelpaardmensen te gek gaan op cake
Iedereen straalt als je de bloemen daar langsglijdt,
zo ijl en onwerkelijk hoog
Steekhoedenbootjes leggen er aan
ze voeren je dadelijk mee
Vlij je maar neer op die wolk achterin
& wég ben je weer
Lampje in der sterren dampkring
Lampje in der sterren dampkring
Lampje in der sterren dampkring
Ah…
Droom jezelf nu in een trein op een statie
vol kneedkleien kruiers met wapens van hout
Plots staat daar iemand, ze draalt bij het draaihek:
het wemelend meisje lacht stout
Lampje in der sterren dampkring
Lampje in der sterren dampkring
Lampje in der sterren dampkring
Ah…
Ah…
Ah...
Ah…
h…
…
..
.
voor Annet Schaap
ill. Odilon Redon, Zonsondergang
krochtzog
in de brij van jij open t ei
meur van alle goor gemaar
sluip in de gotspe van je daar
spui & spocht t slurpend vocht
door sloppen dol & dool vuilblij
plooi je tochtig gulle smuller saar
verhemeld bruut ik daarnaar staar
snaar die zuchtig leeft & beeft & lilt
& och besmeek waarvoor je vocht
geil op de take waarop je ijvrig gilt
de nacht: het smacht het kracht het trilt
wie sterft staat lachend op de tocht
één deur die ongeopend je verzocht
(doch vredig weidt het vee van vilt)
korstmos
n traan n mol n blind orgaan
baant zich n weg zo zelfvoldaan
. . .
stil is t hier binnen t dier
wrijft zich de toges smurrievrij
klokken spelen klare kantorij
. . .
wild is t hier binnen t dier
welaan verorb de kluit
bezing de bruid uw buit
zilt smaakt r binnendier
van linnen zout is t wier
de smaak is raak & recht vooruit
mild maakt t minplezier
koortsvos
samenvatting godsgeschenk
sprak zij en riep goden aan
omarm het rijm lief komaan
vrees alle vrucht verdenk
me niet t staat & klopt
laat uw wreedheid in me gaan
uw wellust tot t is gedaan
spoor aan tot u t in me schopt —
…de dag breekt aan wrijft
ogen uit nog wat verstijfd
de schuwe schouder van de nacht
uit dromen ver zo sterflijk zacht
klinkt op haar sterrenstemmenpracht
‘Was jij dat, die voor altijd in me blijft?’
in: Poëzie is geen oase… Stichting Spleen Amsterdam 2018
ill. Pablo Picasso
Aan het ven
Lethe in haar vuistje
lacht om al wat wegdrijft met de wind
Afrodite steelt het kruisje
geeft haar minnaars wat hen zint
Mnemosune, lieflijk huisje
waarin ik rondloop als een kind
Water duister
waarin ik niets hervind
Waterluister
waar jij mij stil bemint
Water, fluister
geef mij je blije hint…
uit: De beeldspraak van de Tarot, een speurtocht in het onmogelijke, Altamira-Becht, Haarlem 2003
ill. “De Ster”, obscuur tarotspel, met letter Ajin i.p.v. Peh
uitspansel / seismogram
hier is ’t
een uitgezochte
plek om te verdrinken
in al het eeuwige en brede
proef het geweld van de ruimte
tedere tiran met een navel als noodverband
het groots laaghangend zwart gat
voorzien van pluimage en gifdamp
u kunt er naar believen smoren
in de armen van opgeslorpt water
stemloos en smetteloos als de stront van uw lief
in de vetgemeste rivier uw ondenkbaar vertier
galm en geil de geheven vinger van de uit de rijen geplukte populier
het stinkt er naar pluimen en torens eenzaam gevorkte vlaggen
wijl de bodem onder u wordt weggeslagen
door per abuis geplaatste buizen
van poldermuziek zoekend naar poep
misschien bent ook u brandbaar
wie zal het zeggen fossiel bent u alvast
grijp maar de scheuren in uw brandkast
en zing naar believen van dampen veelkleurig
van het onversaagde dove gloren
boer bent u of boomgroep maar averechts
uw lokroep een uiterst kapotte tv en nee
vergeet niet uit te checken als u uitstapt
want het land is de grap met de vunzige baard
die u vanaf nu overal nastaart
foto: Wilhelminapolder, Michael Beutler, Polderpeil
“mAtrix” uit metafysika uitgelegd aan onze goden. werk in wording. het werk bestaat uit 2 delen van elk 2 afdelingen, elke afdeling bevat 6 teksten. “mAtrix” is de oogspil… dat de twee delen scheidt…
[opmerking: deze post is veranderd, het weerspiegelt de laatste schets; 14 maart 2018]
[wederom een update: 17 mei 2018]
zie ook tekst 5 uit afdeling II en tekst 1 uit afdeling I
werk in wording 4 afdelingen van elk 6 teksten, met een mAtrix….
de eerste tekst (tekst 1 uit afdeling I, eerste deel) uit metafysika uitgelegd aan onze goden. een werk in wording en zal uit 4 afdelingen, met ieder 6 teksten, met een intermezzo middenin, bestaan.
zie ook tekst 5 uit afdeling II, eerste deel en tekst 2 uit afdeling I, eerste deel