Laat ons spontaan
uit de nek zwalpen,
uit de heup lullen
en ten voeten uit huppelen.
Spontaan? Mijn reet, ja.
We hebben met de neus
diep in het glas gekeken
en worden nu de afgrond gewaar.
En ja, wat zou het?
En nee, dat mag best.
En dus ja, nog een rondje.