Nachtlied
– een gebruiksaanzijzing –
nu vlij je in de armen van de baobab
kus haar sterren wimper na wimper
wacht het wassen sterven van silene
aldus de in de takken wervende sirene
dweep het lome dansen van het licht
de wijde armen van de tweelingzus
die je overal omhuift als avondwicht
breekt de wereld in een blinde kus
dus vlij je in het kruis de waddenslab
melkwit spoog in azuren glimpen
sust van al die enen ene ene
dan als de kilte kantelt klein
sterf gerust in haar omvatten
blauw en struis en stil en zwicht
zwervend in het zweefgetouw
ill. Irem Kaneli, That’s what i saw, 2013